Shop till you drop in Designer Outlet Ochtrup

Winkelen over de grens in Duitsland, was de wens van mijn dochters op een Nederlandse feestdag. Normaliter is het dan op naar Bocholt, maar toen ik een Outletcenter opperde met speciaalzaken en minimaal 30% korting waren ze verkocht. Dus op naar McArthurGlen Designer Outlet Ochtrup. Geen idee wie McArthurGlen is, dus afgekort DO Ochtrup.

Een klein uurtje vanaf woonplaats Lichtenvoorde. Rustig kachelend over de B70 en B54 rijden we door een gebied waar de huizen en het landschap anders zijn en de vrachtwagens niet harder rijden dan 60 km per uur. Nu kunnen we de grens nog over zonder tol te betalen. Voor Ochtrup staat Designer Outlet Ochtrup al op de borden aangegeven en kan de Tomtom worden opgeborgen. Parkeerplekken genoeg en gratis. De eerste winst is binnen. Wat me opvalt zijn de vele gele nummerplaten. Zijn we in Duitsland, zien en horen we nog veel landgenoten. Let even goed op waar je auto is geparkeerd en welke ingang je hebt genomen.

In de voormalige fabrieksgebouwen van de voormalige textielonderneming van de Gebr. Laurenz zijn de winkels merendeel gevestigd. In 1904 werkten er 2.100 werknemers in de onderneming op ongeveer 70.000 m². In deze bloeiperiode van de textielindustrie ontstond ook het Beltmangebouw, het imposante bakstenen gebouw, aan de huidige Laurenzstraße in Ochtrup. De architect Gerrit Beltman uit Enschede ontwierp dit gebouw dat rond 1893 met stijlelementen uit de Gründerzeit en de tijd van Kaiser Wilhelm werd gebouwd. Karakteristiek zijn de verschillende dieptes en de vele ramen in de symmetrische voorgevel, net als de kleuren van de stenen. In het gebouw waren kantoren en magazijnen gevestigd. Ook was er voor de arbeiders een kruidenierswinkeltje. Nu echter moderne winkels. Wie meer over de geschiedenis van Ochtrup en de textielfabriek wil weten kan hier terecht.

Het winkelgezelschap bestaat uit twee dochters van 16 en 18 jaar oud en hun vader van 50. Veel modewinkels vandaag en wellicht mag ik af en toe ook ergens naar binnen. We komen op het noordelijkste punt het outletcentrum Designer Outlet Ochtrup binnen en beginnen voor de dames al goed met het merk Street One. Toepasselijke naam. ´Eerst nog kijken, niet kopen`, roep ik nog. ´Er komen nog ca. 100 winkels en ik ga niet alles dragen. `Wel betalen toch?´, reageert de oudste alert. We slenteren er wat af van Only, via Vera Moda naar Esprit. Tussendoor mocht ik even naar de Adidas store. De originele Currywurst bracht even een kort pauzemomentje, maar ik had de laatste hap nog niet op of ze gingen al weer. ´We zijn bij Desigual, zien je zo´.

Het ritueel herhaalde zich. Via Jack Wolfskin, naar Converse en tussendoor Nike en Fossil voor mij. Waar vroeger waarschijnlijk het kruidenierswinkeltje voor de 2.000 arbeiders was, is nu Frooters voor een fruitig vers tussendoortje voor de ruim 2 miljoen bezoekers per jaar. U heeft ´de Qual der Wahl´ tussen een ijsyoghurt, een fruitsalade, smoothie of versgeperst vruchtensap.

De laatste ronde bestaat uit een rondje langs de ´best of´. De meiden kopen de artikelen die ze het mooist vonden met de leukste prijs. Resulterend in twee volle tassen per dochter, gedragen door mij en betaalt door mij. Winkelen maakt hongerig. McArthurGlen kennen we niet, McDonalds des te beter, maar die hebben we ook in Nederland en de rest van de wereld. Döner of pizzeria? Het wordt de Italiaan. Heerlijk eten voor een eerlijke prijs.

Kort samengevat: In Nederland was ik voor dezelfde hoeveelheid kleding en eten meer geld kwijt geweest en de andere taal maakte het extra leuk. Voor de nieuwste mode hoef je er niet heen. Voor een andere winkelbelevenis zeker aan te bevelen.

Op de terugweg nog even tanken in Altstätte. De laatste winst is binnen.