De Oude Alexanderkerk werd al in het midden van de 9e eeuw genoemd in een religieus verslag.
Wetenschappelijk bewijs toont aan dat de eerste kerk (waarschijnlijk een vakwerkgebouw) in de 9e/10e eeuw werd gebouwd op een fundering van keien. Deze kerk werd meerdere keren herbouwd en verbouwd. Grote delen dateren echter nog uit de 12e eeuw, met gotische toevoegingen en de westtoren uit de 13e eeuw.
Geschiedenis:
- De Oude Alexanderkerk in Wallenhorst is een van de oudste kerken in het bisdom Osnabrück. De oorsprong gaat terug tot de Karolingische tijd. De kerk werd voor het eerst genoemd in een document in het verslag over de "Translatio sancti Alexandri".
- Omdat de toenmalige pastoor Rötger bij de grote kerkvisitatie in 1624 ondanks een buitenechtelijke relatie met 6 kinderen als "nog steeds katholiek" werd beschouwd, bleef de Oude Alexander ook na de Dertigjarige Oorlog katholiek.
- Na de bouw van de nieuwe St. Alexanderkerk in 1881 stond de Oude Alexander lange tijd ongebruikt en dreigde in verval te raken. In de jaren 1960/70 vonden renovatiewerkzaamheden plaats. De oude altaarsteen bleef bewaard.
- Alt-Alexander is ontwijd, maar behoort nog steeds toe aan de katholieke parochie St Alexander in Wallenhorst.
Verhalen / Legenden:
- Hen als torenruiter: Na zijn overwinning op de Saksen liet Karel de Grote alle Saksische heiligdommen vernietigen. In Wallenhorst gebruikte hij de resten van een heidense tempel om een christelijke kerk te bouwen, de eerste in het land, om de beslissende overwinning te herdenken. Hij liet een gouden kip op de toren plaatsen om symbolisch andere kerken in de regio "uit te broeden". Tot op de dag van vandaag is de oude Alexanderkerk de enige kerk in de regio Osnabrück met deze 300 jaar oude kip op de torenspits in plaats van een haan.
- Miraculeuze genezing: Volgens de legende gebeurde er een wonder tijdens de overbrenging van de relikwieën van Alexander toen ze stopten in Wallenhorst: een blinde man genaamd Wetrih kon weer zien.